MSV boekte op de laatste speeldag voor kerst een nuttige maar uiterst moeizame overwinning. In Delft versloegen de Noordwijkers reuzendoder Punch met 63-73. Na een bijzonder moeizaam begin 21-8 stelde de equipe van Burhan Alibegovic in het vervolg van de wedstrijd alsnog orde op zaken. De opgelopen achterstand na het eerste kwart (27-16) was bij rust al achterhaald (40-41). Het besef dat winst zou zorgen voor een gedeelde koppositie bleek vervolgens genoeg om de wedstrijd in het vervolg naar een goed einde te spelen. In Delft lijkt men pas de motivatie op te kunnen brengen als een hooggeplaatste ploeg de studentenstad aandoet. Struikelde Omniworld nog ruim aan het begin van het seizoen, in het vervolg werden ook EBBC en Groene Uilen stevig over de knie gelegd. Dat men in Delft hetzelfde scenario klaar had liggen voor de Noordwijkers bleek wel in het begin van de wedstrijd. Als een katapult schoten de Delftenaren uit de startblokken en in no-time viel er een 21-8 te noteren. Ook het vervolg van het eeste kwart bood weinig perspectief voor de Noordwijkers met een 27-16 als gevolg. Het tweede kwart gebruikten de Noordwijkers om zichzelf terug in de wedstrijd te spelen en de wedstrijd uiteindelijk toch nog enigszins overtuigend met 63-73 naar huis te spelen. Omdat de overwinning toch wel moeizaam tot stand was gekomen heerste er wel enige opluchting na afloop. En dat was bij coach Alibegovic niet anders en vatte de eerste seizoenshelft kort samen: “Vandaag hebben we hopelijk een rommelige en lastige periode achter ons gelaten. Eerst verliezen we de topper van Omniworld en vervolgens in de beker van Cape Holland. Die tweede wedstrijd was min of meer ingecalculeerd maar de wedstrijd tegen Almere niet. Het was daarom ook de vraag of en hoe het team het in deze wedstrijd weer op zou pakken. Het begin kan ik ronduit aarzelend noemen maar het vervolg was een stuk beter. Uiteindelijk winnen we hier en sluiten daarmee de eerste seizoenshelft positief af.” Of we hiermee de basis voor een hoge klassering hebben gelegd moeten we nog even afwachten. Toch denk ik dat we ondanks de vaak terugkerende wisselvalligheid toch de nodige progressie hebben geboekt. Ook het besef dat het team nog lang niet het maximale uit zijn mogelijkheden heeft weten te halen stemt mij hoopvol. Daarbij hebben we als voordeel dat we alle wedstrijden die er straks toe doen bij de verdeling van de podiumplaatsen in eigen huis mogen spelen. Al met al zie ik genoeg aanknopingspunten om de tweede seizoenshelft met een goed gevoel te beginnen