interview Henry Bekkering

Facebooktwitterredditpinterestlinkedintumblrmail

Vertel eens iets over jullie achtergrond, hoe jullie opgroeiden in Taber, Alberta en hoe het verder ging.

Taber is een klein dorpje met ongeveer 7.000 inwoners. Het was daar fijn. Ik deed verschillende sporten zoals voetbal, american football en basketball. Basketball was mijn vader zijn favoriete sport. Mijn oudere zussen speelden ook basketball. Vervolgens ben ik verder gegaan met basketball op de high school en universiteit van Calgary. Daar speelde ik twee jaar samen met mijn broer wat geweldig was. Ondanks dat ik ben opgegroeid in Taber voelt Calgary meer als mijn hometown. Matrixx Magixx uit Nijmegen boden mij een contract aan.

Jongens in Canada dromen allemaal van een carrière als ijshockeyer in de NHL. Jullie kozen voor basketball.

Belangrijke redenen om voor basketball te kiezen is de familie-traditie. Paps, zussen speelden al basketball. Daarnaast moest ik kiezen want het seizoen van ijshockey overlapt het basketballseizoen. De meest logische keuze was dan om voor basketball te gaan. Kijken naar ijshockey doe ik nog steeds erg graag.

Na high school maakten jullie een verschillende keuze. Henry, jij ging naar Eastern Washington in de VS en pas later naar de University of Calgary. Ross jij speelde vijf jaar voor de Calgary Dinos.

Dat kwam mede door onze studiekeuze en het was eigenlijk toeval dat we uiteindelijk in Calgary voor hetzelfde team uit zouden komen. Wel geweldig natuurlijk om samen met je broer te spelen. Aangezien ik eerder klaar was met studie ben ik een eerder naar Europa vertrokken.

Die hechte relatie bleek eind oktober, toen de eerste wedstrijd tussen Zorg en Zekerheid Leiden en GasTerra Flames werd gespeeld. Henry bleef in Leiden logeren. Hebben jullie nog veel over die wedstrijd gepraat. Het was tenslotte de eerste keer dat jullie tégen elkaar speelden.

Voor mij was het natuurlijk wel weer even anders om tegenover mijn broer te staan. Maar ik speel voor GasTerra Flames en dan wil ik met dat winnen zelfs als mijn broer bij de tegenstander speelt. Ik zie het als een reguliere wedstrijd en heb er geen bijzondere gevoelens bij. Ik ben erg competitie gedreven en wil altijd winnen dus ook van mijn broer. Ik voel geen extra druk.

Jullie vader is in Nederland (Stadskanaal) geboren, jullie moeder in Canada, maar opa en oma komen uit Rijsoord bij Rotterdam. Was het mede daardoor logisch om jullie profloopbaan in Nederland te beginnen?

Ik had altijd al de wens om naar Nederland te gaan om te zien wat het voor land is. De cultuur en zien waar een deel van mijn familie is opgegroeid. Via mijn Duitse agent kwam ik hier dus terecht want ik had niet heel veel keuze. Natuurlijk helpt een Nederlands paspoort. Om naar Groningen te gaan was een uitgelezen kans om ook Europees te spelen. Voor mijn vrouw is het ook fijn want een deel van haar familie komt uit Polen.

Door jullie Nederlandse roots zouden jullie mogelijk voor de nationale ploeg kunnen spelen. De regels zijn wat onduidelijk. Ross, jij hebt twee keer in het Universiade-team gespeeld, een soort Jong-Canada. Henry, jij speelde nog nooit voor Canada. Wat is jullie toekomst wat dat betreft?

Ik heb vorig jaar voor Canada Under 23 gespeeld en dat is een officieel FIBA-evenement. Daardoor mag ik voorlopig niet meer uitkomen voor het Nederlandse team. Ik zou zeker het Nederlands team willen vertegenwoordigen. Maar goed misschien wordt ik nog eens uitgenodigd voor het nationaal team van Canada. Een team met veel toppers en wat deze zomer nog actief was op het WK in Turkije.

Jullie zijn hier respectievelijk ruim een jaar en een paar maanden. Kunnen jullie het verschil aangeven tussen Canada en Nederland, sportief gezien dan.

In Nederland domineert het voetbal zoals dat te vergelijken is met ijshockey in Canada. Hier in Groningen hebben we fantastische fans en een geweldige accommodatie. Een groot verschil is de structuur van sport en studie. In Canada gaat dat samen waardoor je altijd met mensen van je eigen leeftijd speelt. Hooguit een paar jaar ouder. In Nederland kies je voor een vereniging die niet gebonden is aan je universiteit. Hierdoor kun je zoals de jeugd mee trainen met spelers die al jaren ervaring hebben. Neem de trainingen van GasTerra Flames als voorbeeld waar een paar jeugdspelers elke dag mee trainen.

Was het moeilijk om de beslissing te nemen om voor een groot deel van het jaar aan de andere kant van de wereld te gaan wonen?

Een grote keuze en een opwindende keuze! Het is wel moeilijk om verder weg te wonen maar we krijgen veel bezoek. We krijgen nu ook vaak bezoek want voor mijn vrouw haar familie is gemakkelijker geworden om te komen. Wij vieren kerst dit jaar in Polen en na oud & nieuw komen mijn ouders over.

De slotvraag. Wat betekent sport voor jullie?

Het heeft me veel vaardigheden gebracht die ik kan mee nemen naar een baan in na het basketball. Vaardigheden zoals discipline, toewijding, hard werken en time management. Zaken die mij als persoon erg hebben verbeterd en waar ik erg van geniet.