interview marco van den berg 2008-2009

Facebooktwitterredditpinterestlinkedintumblrmail

In mei 2008 wordt Marco van den Berg gepresenteerd als de nieuwe coach van Hanzevast Capitals voor de komende drie seizoenen. Voor Marco van den Berg is het in dienst treden bij Hanzevast Capitals de invulling van een lang gekoesterde wens. Hij is opgegroeid in Groningen en heeft er nooit een geheim van gemaakt ooit wel eens in Groningen te willen coachen. Dat Marco van den Berg de vertrokken coach Pep Claros zou gaan vervangen lag voor de hand. Een seizoen eerder deed de club ook al een poging om hem als coach aan te stellen.

Heb je getwijfeld om je handtekening onder het contract te zetten vanwege de situatie in Groningen?

Tijdens de contract onderhandelingen is er gesproken over de benarde financiele situatie van de club. Later werd pas duidelijk hoe ernstig de situatie is als de Belastingdienst een faillissement voorstelt. Ik heb echter nooit getwijfeld om te tekenen vanwege deze situatie. Het bestuur vertelde me dat ze een tussenjaar nodig hebben omdat ze financieel stukken lager kunnen inzetten maar daarna weer mee wil doen met de top van Nederland. Sterker nog, ze willen in de komende vijf jaar drie landstitels winnen. In mijn beleving is het eerste seizoen in Groningen gewoon voor de landstitel gaan.

Ten tijde van je bondscoachperiode (mijn pc zegt zonder dat streepje – ) was je tegen een grote inbreng van buitenlandse spelers. Nu heb je een team samengesteld met veel buitenlandse spelers. Is hier sprake van een contradictie?

Ik kan eenvoudig uitleggen waarom mijn selectie uit veel buitenlandse spelers bestaat ondanks mijn persoonlijke visie dat het niet goed is voor het basketbal. Als bondscoach heb ik geprobeerd de buitenlandse inbreng van binnenuit te veranderen maar nu als clubcoach leg ik me bij deze situatie neer. De club en ik willen winnen en met alleen Nederlandse spelers lukt dat niet.

Voor Niels Meijer en Raoul Heinen gold dat ik ze graag in mijn team had willen opnemen maar voor één van hen kan ik twee Amerikaanse spelers halen. We richten ons vanwege de prijzen vooral op goede beginnende professionele spelers.

Ik help hier wel op kleine schaal mee aan de ontwikkeling van de Nederlandse jongens, alleen ben je wel minstens vijf jaar onderweg voor je spelers hebt op het niveau van Rogier Jansen. De jongens uit de jeugdteams die onderdeel uitmaken van mijn selectie hebben een enorme technische achterstand. Absoluut niet goed genoeg maar het is wel goed voor hun ontwikkeling.

Waar staat Walk with kings voor?

De spelers die naar Groningen komen moeten hier niet zijn om te profiteren. Uiteraard moeten ze een bepaalde werkethiek bezitten. Vervolgens moeten ze willen vechten en hun ego aan de kant te kunnen zetten voor het team.

Ik probeer er dan een team van te maken door een samenhang te ontwikkelen tussen de spelers waardoor er een overstijgend effect ontstaat binnen het team. Zo’n effect kan alleen ontstaan als er een bepaalde cultuur heerst in het team. Dit dienen de spelers met trots uit te dragen zodat ze met hun gedrag de woorden Walk with kings onderstrepen.

Het neerzetten van een cultuur gaat nooit zonder slag of stoot. Wij hebben ook ruzies gehad in het team en spelers hebben mijn visie flink uitgedaagd met hun gedrag. Ik verwacht meestal dat dit rond februari voorbij is en dit seizoen was dit niet anders.

Het overstijgende effect wat ontstaat door de synergie in het team vormt de kracht van dit team. Wij hebben geen topspeler in de ploeg die door zijn individuele kwaliteit of techniek ons op sleeptouw neemt en de wedstrijd voor ons wint. Wij moeten als team een wedstrijd winnen.

Waarom vertrok Krstanovic zo vroeg in het seizoen?

Alle spelers heb ik voordat ze een contract kregen gesproken en Zoran Krstanovic had ik zelfs willen opzoeken in zijn woonplaats. De club vond dit echter te duur en achteraf gezien was het beter geweest om toch te gaan. Krstanovic paste absoluut niet binnen het team. De rol om een dominante low post speler te zijn in de Nederlandse competitie kon hij niet waarmaken. Ik bespeurde al snel in de selectie dat ze geen vertrouwen in hem hadden. Ik heb hem nog een aantal keren beschermd maar uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat hij echt het team moest verlaten. Ik vind het jammer dat het met hem niet is gelukt maar de synergie in het team verbeterde na zijn vertrek.

Hoe is het inpassen van de nieuwe spelers verlopen?

Door het snelle vertrek van Krstanovic moest er vroeg een nieuwe speler ingepast worden. Julian Khazzouh inpassen vormde geen probleem want het team was nog in opbouw. Technisch een goede aanvulling maar geen echte low-post speler. De vervanging voor Simon Conn was veel moeilijker omdat er al een teamcultuur was.

Varnie Dennis paste wel vanwege zijn technische kwaliteit maar zijn mentaliteit niet en 20 kilogram te zwaar. Voor Zachary Williams gold het omgekeerde want hij paste prima binnen het team maar was technisch niet goed genoeg. Daarna diende de mogelijkheid aan om Travis Reed te contracteren Tijdens de medische testen kwam aan het licht dat hij een groot risico had om geblesseerd te raken. Als club konden we dat risico absoluut niet nemen. Uiteindelijk kwamen we uit bij Sebastien Bellin en hij paste goed in het team.

Maar ook Bellin is net zoals Khazzouh geen low post speler. We hebben Simon Conn gedurende het seizoen dan ook nodig gemist want hij kan de ruimte creëren voor ons inside. In mijn beleving wordt je geen kampioen zonder een lowpost speler en het is dus knap dat we zover zijn gekomen.

De prestaties werden halverwege het seizoen wat minder, hoe verklaar je dat?

Halverwege het seizoen ging het wel even wat minder waardoor we de tweede plaats verloren. Precies in een periode dat de intensiteit op de trainingen hoger lag. Dat verklaart het slechtere spel in die periode. Daarna pakten we de stijgende lijn weer op en halen we de playoffs. Waar we volgens sommigen verrassend met 2-0 winnen van Rotterdam.

Wat is je eindoordeel over het eerste seizoen?

We hebben als team mensen zowel binnen de club als de media verrast. Mensen uit mijn eigen organisatie vertelden me dat we geen schijn van kans maakten tegen EiffelTowers. Het cynisme van: het wordt nooit wat proefde ik heel sterk in het begin van het seizoen. Dat hebben we kunnen ombuigen en daarnaast is de club financieel een stuk gezonder geworden.

Op het veld hebben we optimaal gepresteerd en een goed eerste seizoen gehad wat een prima basis is geworden voor succes. Het niveau in de finale lag dit jaar erg hoog en dat zouden wij nooit gehaald hebben.