Patricia Chukwuma: Afrikaanse warmte bij Amazone Van de hete zon naar de koude regen. Patricia Chukwuma is een kind van de Afrikaanse zon en trotseert de kou van Nederland om ervaring op te doen bij AutoCAD, een van de Nederlandse topteams. De 1.86 meter lange atleet hoopt prijzen te winnen en zich naar een vaste plaats in het Nigeriaanse basketballteam te spelen, dat bij de top van Afrika behoort. Na het overwinnen van bergen papier kan de forward center zaterdag debiteren in de cupwedstrijd tegen stadsgenoot Cangeroes. ,,We waren thuis met twee meisjes en twee jongens, ik was de oudste,” Patricia Chukwuma zag het levenslicht op 18 maart 1985 in Lagos ,,We woonden in een appartement.” Van daaruit ging de atlete al vroeg op sportief onderzoek uit. ,,Ik speelde voetbal, volleybal en badminton.” In een sportstadion kwam ze in 1996-1997 haar coach tegen, die haar overhaalde haar basketballtalenten te gebruiken. ,,Hij leerde me hoe ik moest basketballen. Ik speelde voor hem in een meidenteam en in een team met jongens. Ik speelde voor Dolphins en stapte toen over naar Sea Rovers and daarn First bank voor twee drie jaar. In 2003 ging ik het land uit en speelde in Syrië, Aleppo, en speelde buiten het land.” Met haar 18 jaar slaat ze haar vleugels uit. Waarom? ,,Ik wilde een basketball professional zijn. Ik leerde nieuwe dingen over basketball, ontmoette nieuwe mensen uit andere landen en culturen.” Spelen in vier continenten Behalve de beide Amerika’s en Antarctica, kwam de forward center vanaf 2003 op alle continenten in actie. ,,Ik kwam Col. Sam Amadu tegen. Hij introduceerde mij en ik speelde voor drie seizoenen in Syrië spelen. Ik was uitgenodigd voor het Masallah kamp, maar helaas haalde ik dat niet. De volgende uitnodiging was voor The All African Games, The Common Wealth Games in Australië, voor The Nations Cup in Abuja, Nigeria en ik had training ronden in verschillende landen, zoals Cuba, Zuid Afrika en Mozambique. Ik keerde terug naar Lagos en speelde bij First Bank. Vervolgens ging ik naar Oostenrijk en speelde ik drie maanden in ene team dat Flying Foxies heette, in Wenen. Daarna keerde ik weer terug naar Nigeria en speelde voor Dolphins.” Daar blijft het niet bij: ,,Ik speelde ook nog in Engeland, in Doncaster bij de Doncaster Panthers Basketball Club.” Inmiddels draagt ze haar kennis over op een nieuwe generatie. ,,Ik coachte op een universiteitsschool New College in Park Lane Pontefarct West Yorkshire.” Patrcia weet dat ze een begenadigd persoon is. ,,Ik waardeer erg dat God me een kans gegeven heeft om andere mensen te ontmoeten.” Op jonge leeftijd gaat de 1.86 lange basketballster De Weide Wereld in, zonder haar familie. ,,Ik miste ze heel erg, maar ik heb de uitdaging nodig om sterk te zijn, te focussen en mezelf te zijn.” En die tocht over de aardbol eindigt voorlopig in het midden van Nederland, via bemiddeling van de Saarlouis Royals, in het voorseizoen steevast sparring partner van de karmozijn gouden Amazones.. ,,We hadden contact met die man in Duitsland, René Spandauw. Die zocht contact met Ray en Ray had contact met Mr Thompson. Hij is mijn manager en echtgenoot.” Voor al bijna twee en een half jaar. Naast Patricia zijn er weinig getrouwde vrouwen die in de eredivisie uitkomen. ,,We trouwen jong in Nigeria. Ik mis hem heel erg, maar we zijn er aan gewend,” legt het atletische talent uit. Oceanen van tijd en zeeen van papier In Nederland moest het management van AutoCAD drie maanden stapels van paperassen wegwerken met het IMD in Zoetermeer als koploper. Na drie maanden zeilen over de golven van papier en regeltjes werd het geduld van Amazone tenslotte beloond. Maar ook Patricia moest in Nigeria wat wereldreizen afwerken, zoals het aanvragen van een visa. ,,Het kostte zoveel tijd om wat te doen. Dat was erg teleurstellend, maar het is een uitdaging in mijn leven, dus moesten we het onder ogen zien. Ik moest van Lagos naar Abuja, een reis van twaalf uur over de weg.” Maar na groen licht komt de nieuwste Amazone aanwinst op de vroege zondagmorgen van 4 november aan op Schiphol en kan Nigeriaanse international direct Yellow Bike tegen Amazone aan de slag zien. ,,Het was een mooie wedstrijd,” is de eerste impressie van het Zonnekind. ,,Het koude weer is echter vreemd,” heeft ze al een warm jack nodig. ,,Het is prima, het was niet zo hard als ik verwachtte.” Zaterdag mag Chukwuma zelf het karmozijn goud inwijden tegen stadsgenoot Cangeroes in de achtste finale van de Cup. ,,Ik kijk er naar uit.” Spelen in Europa. ,,Dat is mijn eigen beslissing.” De atlete vergroot daarmee wel haar kansen op deelname aan de volgende Afrikaanse Kampioenschappen. ,,Dat denk ik wel.” Voorlopig richt ze haar pijlen op de Nederlandse competitie. ,,Ik wil kampioen worden en me ontwikkelen tot een erg goede speelster.” En nogmaals beseft ze dat ze in een rol groeit als sport ambassadeur van Nigeria. ,,In de eerste plaats en dat is het meest belangrijk wil God bedanken voor het creëren van mij en mij de kans te geven om te basketballen en de mogelijkheid om andere mensen te ontmoeten. Ik kom mensen tegen die een andere taal spreken en uit een andere cultuur komen. Het is een geweldige mogelijkheid voor mij.”